ဦးစိုင်းချစ်တ့ဲ ခမ်း
ဒီတစ်ခေါက်ခြံထဲကိုလာတာဦးစိုင်းလုတစ်ယောက်ထဲဖြစ်လို့ခမ်းအံ့အောနေသည်။ ခါတိုင်းတောင်ကြီးကနေဟဲဟိုးကော်ဖီခြံကိုလာတိုင်းစော်တစ်ပွေအမြဲတန်းပါလာတတ်လို့ ခမ်းကချက်ပြုတ်ပေးပြီးတာနဲ့အိမ်ပြန်ပြီးရှောင်နေရသည်။ ဦးစိုင်းလုက ခမ်းကိုဝက်လက်ပေါင်းစားချင်တယ်ဆိုလို့မီးဖိုထဲမှာအလုပ်ရှုပ်နေတုန်းဦးစိုင်းလုဝင်လာလို့” ဟဲဟဲဒီတစ်ခေါက်အန်ကယ်လာတာထူးဆန်းနေပါလား”လို့ပြောလိုက်သည်။ ဦးစိုင်းလုက”ဘာကိုထူးစမ်းတာလဲ”လို့ပြန်မေးလို့ရှမ်းသံဝဲဝဲလေးနဲ့”စော်မပါတော့တာလေ” လို့ပြောအပြီးမှာဦးစိုင်းလုက”ဒီမှာရှိနေတာဘဲ”လို့ခမ်းကိုလက်ညှိုးထိုး ပြသည်။ ခမ်းရင်တွေတုန်ပြီး မျက်လုံးတွေပြာသွားသည်။ခမ်းကသူရဲ့အလုပ်သမားဖြစ်သည့်အပြင်တစ်ခုလပ်ဖြစ်တာကိုသူသိရက်နဲ့ ခမ်းကိုသူကမယားလိုနေမယ်ပြောတာဖြစ်လို့အ့ံအောပြီးရင်တုန်သွားတာဖြစ်လေသည်။ “ဟာအန်ကယ်ကလည်းခမ်းကအလုပ်သမားပါ”လို့ညှိုးငယ်စွာပြောလိုက်သည်။ ဦးစိုင်းလုကတကယ့်ကိုချမ်းသာပြီးအလုပ်သမားတွေကိုလည်းပြည့်စုံအောင်ထားသူဖြစ်သည်။ သူ့ဖာသူမိန်းမပွေပေမဲ့လူတန်စားမခွဲခြားလို့ခမ်းအပါအဝင်အလုပ်သမားအားလုံးကလေးစားပြီးချစ်ကြသည်။ ဒီကော်ဖီခြံကလည်းသူမလုပ်ရင်ဖြစ်ရဲ့သားနဲ့အလုပ်သမားတွေ အလုပ်လက်မဲ့မဖြစ်အောင်သူလုပ်နေတယ်ဆိုတာလည်းအားလုံးသိသည်။ သူ့အကျိုးကိုရှေ့မထားဘဲသူအပန်းဖြေရန်အတွက်သာရည်စူးပြီးဘန်ဂလိုလေးတစ်လုံးဆောက်ကာ တပါတ်တစ်ညအိပ်လောက်လာအပန်းဖြေခြင်းဖြစ်သည်။ ဦးစိုင်းလုကခမ်းကိုဖက်ထားပြီး” ခမ်းကချောတယ်စေတနာလည်းကောင်းတယ် ဒါကြောင့်နောက်လာတိုင်းစော်ခေါ်မလာဘဲခမ်းနဲ့နေမယ်” လို့ပြောပြီးခမ်းနှုတ်ခမ်းကိုနမ်းလိုက်သည်။ ခမ်းအတွက်လုံးဝမထင်ထားတာမို့ ထပ်အ့ံအောနေရပြန်တော့သည်။”အန်ကယ်ရယ်ဟင်းချက်အုံးမယ်လေ” ဆိုတော့ဦးစိုင်းလုအားမလိုအားမရဖြစ်သွားပြီးလွှတ်လိုက်သည်။ ခမ်းကအိမ်ထောင်ကွဲပြီးကတည်းကဦးစိုင်းလုကော်ဖီခြံမှာဝင်လုပ်ခဲ့တာနှစ်နှစ်ကျော်ပြီ ။ခြံထဲမှာအလုပ်သမားတွေနေဘို့တန်းလျားဆောက်ပေးထားလို့လည်းအတော်အဆင်ပြေသည်။ လစာတစ်သိန်းဆိုပေမဲ့ ဆန်ဆီဆားကိုအခမဲ့ထောက်ပ့ံလို့စားဝတ်နေရေးပူစရာမလို။ ခမ်းလိုတစ်ဦးတည်းနေတဲ့ဘဝကသာသာယာယာဖြစ်သည်။ ခမ်းကတစ်ခုလပ်ဆိုပေမဲ့ကိုယ်လုံးကအတော်တောင့်သည်။ အလုပ်ကြမ်းလုပ်နေလို့ဖြူတဲ့အသားကနေလောင်ထားပေမဲ့အတော်ကြည့်ကောင်းသည်။ အသက်ကလည်းသုံးဆယ်ဝန်းကျင်မို့ငယ်ဂုဏ်ကမပျောက်သေး။ ဦးစိုင်းလုတွေးနေရင်းခမ်းကိုစားမယ်လို့တွေးမိသည်။ဒါကြောင့်ဒီ အပါတ်ဂေါက်ကွင်းကစော်တွေကိုခေါ်မလာဘဲတစ်ဦးတည်းလာခဲ့တာဖြစ်သည်။ ဟင်းချက်နေတဲ့ခမ်းကိုနောက်ကနေကြည့်ရင်းဦးစိုင်းလုစိတ်ပိုကြွပြီးလီးကတောင်လာသည်။ “ခမ်းမကျက်သေးဘူးလားကွာ”လို့မေးတော့ “ဟယ်ကလေးကျနေတာဘဲကွယ်” လို့ခမ်းကပြောသည်။ဦးစိုင်းလုက”ခမ်းနဲ့ဆိုကလေးလေးလိုဘဲပေါ့” လို့သူဌေးကြီးကြွေနေရှာပြီ။ခမ်းကတခစ်ခစ်ရီပြီး”ပြီးမှခိိျုချို တိုက်မယ်နော်”လို့လှည့်ပြောသည်။ ခမ်းမီးဖိုထဲကနေထမင်းစားစားပွဲပေါ်ဟင်းတွေတင်ပြီးအုပ်ဆောင်နဲ့အုပ်သည်။ “အန်ကယ်ခမ်းရေပြန်ချိုးအုံမယ်”လို့ပြောသည်။ ဦးစိုင်းလူက”ချိုးမနေပါနဲ့ကွာ”ဆိုကလေးလိုထပ်ပူဆာပြန်သည်။ခမ်းက”ချေွး တွေနဲ့ကွာ-ရွံစရာကြီး”လို့ပြောပြီးဆင်းပြေးသွားသည်။ဦးစိုင်လုလည်းရေချိုးလိုက်သည်။ ခမ်းပြန်ရောက်ပြီးထမင်းဝိုင်းပြင်နေတုန်းဦးစိုင်းလုက ခမ်းကိုဖက်ပြီးနှုတ်ခမ်းကိုနမ်းရင်း တစ်ကိုယ်လုံးပွတ်သပ်လေသည်။ ခမ်းက”ထမင်းစားပါအုံး”ပြောတော့” ချစ်ချင်ပြီခမ်းရယ်”ဆိုထမီကိုအတင်းဆွဲချွတ်သည်။ “အိုကွာ”ဆိုဘဲပြောရသေးသည် ဦးစိုင်းလုလက်ကစောက်ပတ်ကြီးထဲမွှေနှောက်နေလေပြီ။ ခမ်းစောက်ဖုတ်ကအရည်တွေစမ်းမိတော့ဦးစိုင်းလုကလည်းခမ်းစိတ်ပါနေတယ်ဆိုတာကိုသိသွားသည်။ ခမ်းရဲ့ခြေတဖက်ကိုဦးစိုင်းလုကဆွဲမပြီးထိုင်ခုံပေါ်တင်ကာ … Read more